Is kleur versiering?

Al vroeg in de tijd, misschien wel ver voor het ontstaan van de aarde, zijn kleur en vorm een verbond aangegaan, zoals de reiger en buffel. Ze wisten dat ze elkaar goed konden gebruiken. De reiger ging op de rug van de buffel staan en ontdeed hem van parasieten. Zelf hield de reiger er een lekker maaltje aan over. Maar ’s avonds als de duisternis viel lieten de twee elkaar met rust. Beiden bleven dan onopgemerkt, totdat de volgende morgen de zon weer begon te schijnen. Zonder zon geen kleur, maar ook geen schaduw, geen vorm. De kunstenaars die tussen tien- en vijftienduizend jaar geleden de tekeningen in de grotten van Lascaux maakten, begonnen met het versoberen van de realiteit. Ze gebruikten maar weinig kleur. Soms niet eens, dan vonden ze een zwart-witafbeelding voldoende. Kleur werd een esthetische toevoeging en daarmee werd het opnieuw ontdekt. Barnett Newman verpersoonlijkte de kleuren en vroeg zich af wie er bang voor zou zijn. Bang voor rood? Als kind stond ik in het Stedelijk Museum in Amsterdam minuten lang voor zijn schilderij Who is afraid of red yellow and blue? Ik vond het heerlijk. Het leek alsof de kleur mij in zich opnam. Jan Kees Schelvis